COVID-19'da
Aşağıda tüm bu soruları cevaplamaya çalıştık.
COVID -19, tipik veya atipik pnömoniye veya klasik ARDS'ye neden olmayabilir. Görünüşe göre yanlış bir hastalık ile uğraşıyoruz.
SARS-Cov2'nin temel patojenik moleküler adımı, Hemoglobin'in 1-Beta Zincirine saldırmak ve demirden ayrışan porfirinleri avlamak ve dolaşımdaki demiri serbest bırakmaktır.
Böylece Hemoglobin oksijene bağlanma kapasitesini kaybeder, bu nedenle ana organlara oksijen verilemez. Bu nedenle dirençli hipoksinin çok hızlı çoklu organ yetmezliği ile birleştiğini görüyoruz.
Dahası, dolaşıma salınan serbest demir, akciğerlerde güçlü bir oksidatif hasara neden olduğu için çok toksiktir. Serbest demir toksisitesi alveoler makrofajların iltihaplanmasına neden olur. BT taramalarında görülen karakteristik değişikliklere yol açar. Vücudumuz (bu hastalarda Hemoglobinin neden yüksek olduğunu açıklayan) Hgb sentez oranını artırarak bunu telafi etmeye çalışır.
Bu tür demir yüküyle başa çıkmak için diğer telafi edici mekanizmalar, bu hastalarda gözlenen çok yüksek ferritin seviyelerini açıklayan, ferritin üretimini (demir deposu) arttırmaktır. Bunun sonucu olan monositozun nedeni, vücudun aşırı demir yükünü yutmak için fazla miktarda makrofajlara ihtiyaç duymasıdır.
Lenfopeninin nedeni, lenfosit çizgisinden ziyade monosit çizgisini tercih eden WBC farklılaşmasıdır
Bu, ferritini kötü bir prognostik belirteç yapar (çok fazla demir, çok fazla Hgb, O2 taşıma kapasitesini kaybettiği anlamına gelir).
Ayrıca bu demir yükü ve artan Hgb üretimi, tekrarlayan ve yaygın mikro ve makro dolaşım trombozu ile artan kan viskozitesine yol açar, bu nedenle bu hastalarda yüksek D-dimer seviyeleri vardır ve bu bazı vakalarda genel durumda ani bozulma ve ölüm nedenini açıklar. Bu yaygın tromboz ARDS mağdurlarının ölüm sonrası muayeneleri ile kanıtlanmıştır (gerçek bir ARDS gibi olmadığı gösterilmiş).
Bu teori neden hastaları bu kadar hızlı kaybettiğimizi ve mekanik ventilasyonun neden tedavi edici olmadığını, ARDS de uygulanan mekanik ventilasyon protokolünün neden yeterince etkili olmadığını açıklayabilir. Mekanik ventilasyon bazı hastalarda daha fazla akciğer hasarına neden olabilir. Öte yandan bu durum hastalarda tam terapötik anti-koagülasyona hızlı ve iyi yanıt görülebileceğinin çok iyi bir göstergesidir.
Antimalaryal yani sıtma ilaçları olan klorokin ve hidroksiklorokin, Hgb'yi sıtma parazitleri tarafından istilaya karşı koruyarak etki etmektedir. Bu hastalıkta da aynı şeyi yapıyor, ancak sadece Hgb'yi virüsün istilasına karşı koruyor. Klorokin fosfattaki kimyasal bileşenler porfirin ile rekabet eder ve viral proteine bağlanır, böylece viral proteinin hemoglobine saldırısını veya porfirine bağlanmasını engeller.
Favipiravir, spesifik terapötik etkileri olan en yeni anti-yeni koronavirüs ilacıdır. Favipiravir'de en kritik ligand 1RP'dir. Favipiravir, E2 glikoprotein ve Nükleokapsid'e bağlanamaz ve viral zarf proteini ORF7a veya orf1ab'ye bağlanma enerjisi porfirininkinden daha yüksektir. Zarf proteini ve Favipiravir'in bağlanma enerjisinin porfirinin bağlanma enerjisinin 2700 katından fazla olduğuna dikkat etmek yararlıdır.
Zarf proteininin birincil işlevi, virüsün konakçı hücrelere girmesine yardımcı olmaktır, bu da Favipiravir'in virüsün insan hücrelerine bulaşmasını etkili bir şekilde önleyebileceğini gösterir.
Öneriler: Hidroksiklokin, Favipiravir ve erken tam anti-koagulasyon tedavisi, Covid-19 Ulusal Yönetim Protokolünde mümkün olduğunca erken kullanılması gereken en önemli tedavilerdir.
Bu makale 10.4.2020 16:52:59 tarihinde eklenmiş ve toplam
kere okunmuştur.
2025© Bu sitenin tüm hakları saklıdır.