Allah’ın on pulunu bekleye dursun on kul;

Bir kişiye tam dokuz, dokuz kişiye bir pul.

Bu taksimi kurt yapmaz kuzulara şah olsa;

Yaşasın, kefenimin kefili karaborsa!

Büyük şairimiz Necip Fazıl Kısakürek bu dizeleri tam da sağlık çalışanlarının döner sermaye adaletsizliği için yazmış sanki ne dersiniz?

Covit-19 salgınıyla bütün dünya bir kez daha ve çok kuvvetli bir şekilde anladı ki sağlık her şeyin başı. Sağlığınız yerindeyse her şey yapabilirsiniz sağlığınız yerinde değilse hiçbir şey yapamazsınız. Sağlık olmazsa okullar kapanıyor, bankalar kapanıyor, posta hizmetleri askıya alınıyor, dev yatırımlar sonlanıyor, dev şirketler iflas ediyor dünyanın en zengin insanları, ülkeleri batabiliyor, uçaklar uçmuyor, savaşlar bile yapılmıyor. Kısacası sağlık insan oğlunun olmazsa olmazı.

Peki doğduğumuz ilk andan mezara kadar sağlığımızı emanet ettiğimiz sağlıkçılar?

Tatilde, bayramda, hastalıkta, doğal afette, savaşta, barışta kısacası 7/24, 365 gün en ön saflarda her zaman sağlıkçılar var. Ama sağlıkçıların sadece adı var değeri yok! Pandemi sürecinde bütün dünyada ve ülkemizde biz sağlıkçılara methiyeler dizildi, alkış kampanyaları düzenlendi ama hepsi bu. Sağlıkçıların da ailelerinin olduğu, onlarında geçinmek zorunda oldukları onlarında ihtiyaçlarının olabileceği düşünülmedi methiyeler ve alkışlar yeterli görüldü. Türkiye’de bütün meslek gurupları arasında en az sağlıkçılar kazanıyor ve sağlıkçıların özlük hakları maalesef verilmiyor/verilemiyor.

Geçtiğimiz süreçte hükûmetimiz ve Sağlık Bakanımız, 3 ay için sağlık çalışanlarına performans ödemelerinin tavandan yapılması kararı verdi bu güzel bir jestti!. Ancak çok iyi niyetle verilmiş bir jest/karar olsa da iş barışı açısından bir o kadar kötü oldu. “Komşusu açken tok yatan bizden değildir” hadisi şerifinde olduğu gibi bu döner sermaye dağılımında bazıları çok fazla performans alırken en ön saflarda riski üstlenen çok sayıdaki sağlık çalışanlarımız tek kuruş alamadı.

Şöyle ki; bu ödemeler sonrasında hekimler ile diğer sağlık çalışanları, (hemşireler, sağlık memurları, paramedikler, Att’ler, laboratuvar teknisyenleri, radyoloji teknisyenleri temizlik, güvenlik, veri giriş, teknisyenlerimiz, teknikerlerimiz vb.)  aldıkları ödemeler arasında hakkaniyet ölçülerinin çok dışında bir fark oluştu. Aslında bu gibi durumlar bizlerin yani sağlık çalışanlarının esas görev ve sorumlulukları arasındaydı ve bu karar yani tavan seviyesinden ödeme yapılması gerekli olmayan ama çalışanlarımızı iyi ve yalnız olmadıklarını, kendi bakanlıklarının da arkalarında hatta yanı başında olduğunu gördüğü hoş ve hatırlanacak bir karardı. Tabi ki bakanlığımızın iyi niyeti için teşekkür ediyoruz.

Ancak (tabi ki kimsenin kazandığı parada gözümüz yok) öğretmenler, bankacılar, posta memurları, bekçiler ve diğer birçok meslek gurupları maaşlarına sağlıkçılara oranla azımsanamayacak oranlarda fark alırken en ön saflarda ailelerinden bile uzakta çalışmak zorunda kalan sağlık çalışanlarımıza adaletsiz bir ödeme şeklinin reva görülmesi de bizleri derinden üzdü.

Sağlıkçılar olarak sadece pandemi dönemlerinde değil her zaman değerimizin bilinmesini istiyoruz. Mesela döner sermaye istemiyoruz, döner sermayemizin maaşlara sayılmasını istiyoruz. Gelir düzeyi en alt grupta yer alan biz sağlıkçıların maaşlarının iyileştirilmesini istiyoruz. Özlük haklarımızın düzeltilmesini, görevi başındayken vefat eden çalışanlarımızın şehit sayılmasını, söz verilen 3600 ek göstergemizin verilmesini, sözleşmeli personellere kadro verilmesini, fazla mesailerimizin emekliliğe sayılmasını, aynı işi yapan ama kadro farklılığından dolayı oluşan gelir adaletsizliklerinin giderilmesini istiyoruz.

Sonuç olarak "Halk içinde muteber bir nesne yok devlet gibi Olmaya devlet cihânda bir nefes sıhhat gibi” sözünden de anlaşılacağı gibi sağlığımız çok önemli ve sağlığımızı bize yeniden kazandıran sağlıkçılarımızda bir o kadar önemli. İkisinin de değerini bilirsek daha güzel yarınlar hepimizin olur inşallah… 

Selam ve saygılarımla...