Bizim nesil çocukken, ortaokul ve ilkokul zamanları başlayan bir “Uluslararası 23 Nisan Çocuk Bayramı Kutlamaları” vardı. Üzülerek vardı diyorum artık yok. Dünyanın ilk ve tek çocuk bayramı uluslararası nitelikte bu topraklarda kutlanırdı. Bir yıl boyunca bu günü iple çeken bizler 23 Nisan günü okul için haftalarca hazırlandığımız programı bitirdikten sonra TRT’nin programını beklerdik, televizyon önüne geçer Halit Kıvanç ile 23 Nisanları izlerdik. Ankara Atatürk Spor Salonundan tüm dünyadan gelen çocukların katıldığı bir yayın. Her yıl bir önceki yılda olmayan ülkelerin çocuklarını saymamız, sanki geçen yıl gözümüzün önündeymiş gibi “evet bunlar geçen sene yokturlar” deyişlerimiz. Ve Halit Kıvanç’ın harika sunumu ve o çocuklarla olan diyaloğu. Ülkelerin tanıtımı, koruyucu ailelerin tanıtımı, çocukların, halk oyunlarının ve kültürlerinin tanıtımı. Eminim o dönemde Türkiye’nin her bir köşesinde aileler koruyucu olmak istemiştir ve Ankara İstanbul’daki ailelere gıpta ile bakmıştır. Ya bizler? Ülkeleri tanıyor, çocuklarını görüyor, halk oyunlarını izliyorduk. Her şeyden önce kendi kültürümüzü ve diğer yörelerin çocuklarını, kardeşlerimizi tanıyorduk. Şimdi bile bunları yazarken içimde tarifi mümkün olmayan o hisler canlanıyor. 1979 başlayan ve yaklaşık 40 yıl süren bu heyecan yok artık. Ne güzel günlerdi o günler, özlemle ve hüzünle anıyorum, hüzünle anıyorum zira artık yok. 

Neydi çocuk bayramı bizim için?
Sadece TV de yabancı çocukları izlemek mi?
Hayır...

Çocuk Bayramı, evimizden dünyaya açılan bir pencereydi, okumak dil öğrenmek dünyayı tanımak görmek arzusuydu, bir umuttu 23 Nisanlar. Dünyaya ev sahipliği demekti, Türk misafirperverliğini görmekti, barıştı, ulusal egemenlikti 23 Nisan.

Ya şimdiki nesil?
Çocuklarımız?

Bilgisayar başından kalkmayan, odasından hiç çıkmayan, mümkünse kimse ile konuşmayan, sanal bir dünyanın içine hapsolmuş bir nesil. Bugün 23 Nisan ve sıradan bir gün onlar için. Gelin bir farkındalık yapalım, bugünün sıradan geçmesine izin vermeyelim. Çocuklarımıza bugünün onların bayramı olduğunu hissettirelim. Bayramlıklarını giydirelim, bayraklarla donatalım odalarını. Bitirelim artık bu gölgeleri.

Hepimizin 23 Nisan Ulusal Egemenlik ve Çocuk Bayramı kutlu olsun.