"Yeni Doğan Çetesi" Skandalı Gözler Önünde

İstanbul’da 27 Mart 2023 tarihinde, adını açıklamaktan çekinen bir sağlık çalışanı, Cumhurbaşkanlığı İletişim Merkezi’ne (CİMER) bir ihbarda bulunuyor. İşlerin nasıl yürüdüğünü çok iyi bildiğinden, ne hastane yönetimine ne de başka bir yere güveniyor. Haklı da çıkıyor! Bu isimsiz ihbar, “Yeni Doğan Çetesi” olarak adlandırılan bir suç örgütünün çöküşüne zemin hazırlıyor.

Şikayet öylesine ciddi ki, büyük bir operasyon için düğmeye basılıyor. 26 Nisan 2024 tarihinde, 47 şüpheliden 22’si tutuklanıyor. Peki bu kişiler ne zamandır bu hastanelerde cirit atıyordu? Denetim mekanizmaları neredeydi? Tabii ki hiçbir yerde! Çünkü herkes şunu çok iyi biliyor: Eğer bir şeylerin çözülmesini istiyorsanız, CİMER’e gitmek zorundasınız.

Kurumların bir çok kademesinde liyakat krizi öyle bir hale gelmiş ki, işin doğrudan Cumhurbaşkanı’na kadar gitmesi gerekiyor. Normal bir sistemde bir aksaklık olduğunda, en alt kademeden itibaren çözülmesi beklenir, değil mi? Ama ne yazık ki liyakatsiz yöneticiler ordusu sağ olsun, şikayetler zirveye kadar taşınmadan çözülmüyor. “Yeni Doğan Çetesi” olayı da bunun en bariz örneği.

Olay o kadar büyüyor ki, soruşturmayı yürüten Cumhuriyet Başsavcısı bile hedef alınıyor. 30 Ağustos 2024 tarihinde suikast tehdidi alıyor. Demek ki ortada gerçekten büyük bir çete var, ama bu çeteyi engellemek için hastane yönetimlerinden birinin bile kıpırdamaya cesareti yok.

Nihayet, olayın büyüklüğü anlaşıldığında 18 Ekim 2024’te 10 özel hastane kapatılıyor. Peki o zamana kadar kaç bebek tehlikeye atıldı? Kaç aile perişan oldu? Eğer bu hastaneler düzgün bir şekilde denetlenseydi, bu kadar büyük bir operasyon gerekmeyecekti. Ama nerede o liyakat sahibi yöneticiler! Onlar olmayınca, CİMER başvuruları sistemin temel çözüm mekanizması haline geliyor.

Eğer kurumların herhangi bir kademesinde liyakat sahibi bir yönetici bulabilseydik, bu olay belki de bir hastane yöneticisinin odasında çözülürdü. Ama işler öyle yürümüyor. Liyakat olmadığı için şikayetler doğrudan CİMER’e gidiyor. Yani, en alt kademedeki sorun, en üst makama kadar taşınmak zorunda kalıyor. Yeni Doğan Çetesi olayında da durum bu. Bir hastane yöneticisi, bir sağlık müdürü, belki de bir bakanlık yetkilisi bu işlere zamanında el atmış olsaydı, CİMER’e gerek kalır mıydı?

Ama bizde işler böyle işliyor: Liyakat yoksa, CİMER var.